Rezonland: Armenia górskimi ziołami pachnąca

Armenia. Wszechobecny zapach kadzidła, przemieszany z wonią ziół górskich. Pomimo iż kraj ten jest niewielki, ogromne, dominują tam niekończące się przestrzenie, z nieodłącznymi stadami owiec, samotnymi jeźdźcami mknącymi na rączych koniach, zagubionymi wśród wzgórz kościołami. Ten kraj zachwyca od pierwszego wejrzenia. I mniejsza o to jaka jest tam obecnie sytuacja geopolityczna, tam czuje się wieki, czuje się przeszłość w każdym kolejnym kroku. Potomkowie potężnego państwa Urartu są gościnni, uśmiechnięci, żyją powoli z nadzieją na lepsze jutro. Smak świeżo upieczonego lawashu, słonego sera... nawet ich kuchnia opiera się na tradycyjnych potrawach i składnikach używanych od tysiącleci. Armenia, trochę zapomniana przez świat starsza siostra, doświadczona przez los, sąsiadów, nadal jest piękna i dumna. Jej oczy wciąż lśnią blaskiem górskich strumieni, jej twarz smagana chłodnymi wiatrami jest niewzruszona, jej postać smukła jak legendarna Achtamar...

1. Erewań (Yerevan)

Widok na Ararat z tarasów widokowych w Erewaniu

Ruch uliczny w Erewaniu

Tarasy widokowe w Erewaniu są urocze zwłaszcza w nocnej iluminacji

Erewańskie tarasy widokowe w dzień wyglądają zupełnie inaczej niż w nocnej szacie

Policjanci w centrum Erewania są dość częstym widokiem

Jedno z podwórek w centrum Erewania

Ormiańscy Beatlesi?

2. Ashtarak

3. Tegher

Wnętrze kościoła w Tegher

Kolorowa ławeczka przed jednym z domów w okolicach Tegher

4. Kosh, Talin, Mastara

Przyjacielskie pogawędki w Mastara

5. Harich

6. Gyumri, Marmashen

7. Hovhannavank, Saghmosavank, Artashavan

Wnętrze kościoła w Saghmosavank

Domowy wyrób chleba (ormiański Lavash) w wiosce Ohannavank

Starsza pani w miejscowości Hovhannavank

Portret staruszki w wiosce Ohannavank

Uwielbiam fotografować starszych ludzi. Może przez fakt, że są oni pomostem pomiędzy obecnością a dawnymi czasami, ich w pewnym sensie reliktem, skarbem. Sam nie mam już dziadków i może też podświadomie szukam ich w innych starszych osobach... Czasem nawet miewam uczucie, że w ich spojrzeniu odnajduję wspomnienia związane z moimi dziadkami. Jest coś uniwersalnego w tych ludziach, takie bezinteresowne ciepło, pogoda ducha, taka szczerość duszy...